نخست آنکه چک ماهیتا دستور پرداخت است، یعنی دستور دارنده حساب جاری به بانک برای پرداخت مبلغ چک، بنابراین برخلاف سفته، چک سند بانکی تعهد پرداخت نیست، بلکه صرفا دستور پرداخت است. از نظر حقوقی نیز «دستور پرداخت» را نمی توان سند تضمین تعهدات مالی یا تعهدات قراردادی محسوب کرد.